شعر از ع. شجاعي

من رنج بسی دارم زین گـــردش دورانم

من شکوه گر عالم زین عصر و این زمانم

این رنج و شکـوه ی من از قلب نیم تپیده

از درد قلب غمــگین، هر لحظه در فغانم

ای کاش روزی الله بر دل شـــفا ببخشد

روزی رسد که از درد، دانم که در امـانم

تا لحظه ی که غم را من کلوه کنم بر دل

شاید كه روزی گریند، بر پيــكر جوانم

کارم اگر سر آمد من دوســــتان نبینم

زین رسم قلب مجروح ناخن ته ی دندانم

ای دوستان بدانید گشـــتم به هجر نابود

تقصیر من نبوده از قلب ناجـــــــوانم