علي "شجاع"

     طوريكه معلوم است تقريبـــــا دو دوره از رياست حامد كرزي در افغانستان ميگذرد، اما مشكلات به همان اندازه كه بود به همان اندازه باقي مانده است. در قانون اساسي افغانستان انكشاف متوازن درج گرديده؛اما جامه ي عمـــــل نه؛ بلكه به او زنجير عمل گردن آويز شده است. وعده و نويد هاي دولت مردان ما، مارا به طرف يأس و نوميدي برده و ميبرد. تا حال هر قدر كه وعده داده اند، اندكي هم به او جامه ي عمل نپوشانده اند. اين نوشته از زبان مردم زجر ديده جاغوري به رشته تحرير درآمده، كه خواست اين مردم آرامش و امنيت است. چنانچه خود اين مردم در داخل خود تضمين گر امنيت و آرامش هستند؛ اما اين مردم در مسير راه جاغوري- غزني مشكلات زيادي داشته اند و هم دارند. چند روز قبل در مسير راه طاقچين و توده چينه چند نفر از گروه طالبان راه مسافرين را گرفته و مسافرين را شديدا لت و كوب نموده، پول و همه وسايل دست داشته آنها را ربوده اند. كه اين پروسه جديد و نو نبوده؛ بلكه از قبل وجود داشته، كه هميشه مسافرين در اين مسير دچار مشكلات فراوان گرديده اند. اما امسال از مركز ولايت غزني براي امنيت راه ولسوالي جاغوري، مالستان، اجرستان و دايه تشكل يك پايگاه نظامي را در نظر گرفته شده كه اين پايگاه نظامي بنام بيز كه متشكل از نيروي امنيت ملي، اردوي ملي، پوليس ملي، نيروهاي آيساف و يك مقدار نيروي امنيتي خصوصي در آن شامل ميشوند. اما بايد گفت كه كار، اگر كاملا درست عملي گردد و تداوم داشته باشد براي هميشه، خوب است؛ اگر براي مدت زمان محدود باشد هيچگونه نفعي را در پي نداشته؛ بلكه كار آينده اين مردم را خرابتر از قبل ميكنند. مسئولين ذي ربط بايد متوجه اين نكته باشد كه بايد بصورت دايم در اين مسير نيرو به اندازه كافي داشته باشند؛ چون مسئولين ما بايد كاري را انجام ندهند كه پاره ي آتش را در مسير باد بگيرند كه آن پاره آتش تيز تر گردد. اگر نيروهاي امنيتي در مسير قره باغ- زرد آلو براي يك وقت محدود باشد، دوباره راه عبور اين مردم از همين مسير است، كه آن وقت مسافرين، ديگر آب خوش از دست گروه طالبان نخواهند خورد. در اخير خواست اين مردم از دولت مردان و مسئولين ذي ربط اين است كه ما مردم تا كي رنج ببريم و تا كي از دست نا امنيها در مسير راه خود در عذاب باشيم و تا كي در اين مسير خسارات جاني و مالي بدهيم؟ ديگر بس است، رنجها و درد هاي ما مردم را در همين مقطع و همين نقطه خاتمه بخشيد؛ چون اين مردم تا حال به طرف دولت مركزي نگريسته، كه دولت مركزي در مقابل چنين اعمال طالبان چه ميكند. اگر دولت مركزي فكري اساسي به حال اين مردم نكند، ديگر براي اين مردم صبر و تحمل باقي نخواهد ماند و دست به عكس العمل در مقابل طالبان خواهد زد. چون ديگر كاسه ي صبر اين مردم لبريز شده است.